Βρίσκεται δίπλα στον πύργο του Αγίου Αντωνίου. Στο βιβλίο του Νίκου Θ. Γαρεφαλάκη, Μυρσίνη, Ιστορικά – Λαογραφικά, αναφέρονται σχετικά με το ναό τα εξής:

«Σύμφωνα με διηγήσεις [των κατοίκων του χωριού της Μυρσίνης] το πρώτο εκκλησάκι χτίστηκε εκεί κατά τη Βυζαντινή εποχή. Είχε τοίχους εικονογραφημένους με τις μορφές του Άη Αντώνη, της Αγία Μαρίνας, της Αγ. Παρασκευής, με τη Βαϊοφόρο κ.α. κι ακόμη διάφορες αξιόλογες κινητές εικόνες ανάμεσα στις οποίες ο Άγιος Αντώνιος με γραμμένα πάνω τα λόγια:

"ΜΗ ΑΠΟΤΑΣΕ ΜΟΝΑΧΕ ΧΟΡΤΑΣΙΑ ΚΟΙΛΙΑΣ

ΥΠΟΤΑΓΗ ΜΕΤ’ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑΣ ΥΠΟΤΑΣΣΕ ΤΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΑΣ "

«Το Χατζή – Γ. Κασωτάκη άκουσα πολλές φορές να διηγείται πως με τον αδερφό του το Σπύρο, κατάφεραν το 1900 να αφαιρέσουν την καπνιά από τους τοίχους της εκκλησίας και να αποκαλύψουν πεντακάθαρες πολλές από τις τοιχογραφίες. […] αποκάλυψαν στο ανώφλι της εισόδου ζωγραφισμένη τη μορφή άγνωστου προσώπου και κάτω απ’ αυτήν με βυζαντινούς χαρακτήρες τις λέξεις:

"ΑΛΕΞΙΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ"

Επίσης, κατά το Γαρεφαλάκη, το 1918:  

«μια δυνατή βροχή έγινε αφορμή να σωριαστεί ένα μέρος του πύργου και να γκρεμίσει το μεγαλύτερο μέρος της εκκλησίας. Στο τμήμα της εκκλησίας που έμεινε όρθιο (στο βορεινό τοίχο) βρέθηκε πέτρα με το χάραγμα:

"1677

ΒΙΤΣΕΝΤΖΟ ΚΟΡΝΑΡΟΣ"

Ο Ξανθουδίδης, ένας από τους μελετητές του Ερωτόκριτου, ταύτισε τον Κορνάρο του χαράγματος με τον ποιητή του Ερωτόκριτου.

Σχετικά με την ταύτιση αυτή ο αρχαιολόγος Νίκος Παπαδάκης, στο βιβλίο του «Σητεία, η πατρίδα του Μύσωνα και του Κορνάρου» αναφέρει ότι το 1968 ο Ν. Παναγιωτάκης μετά από έρευνα στα Ενετικά αρχεία απέδειξε ότι η σύνθεση του ποιήματος πρέπει να έγινε στα 1585-1600 από το Βιτσέντζο Κορνάρο (1553-1613) του Τζάκομο, ο οποίος έζησε τα χρόνια της νεότητάς του στη Σητεία, όπου άρχισε τη σύνθεση του Ερωτόκριτου και αργότερα μετοίκησε στο Χάνδακα, όπου και πέθανε. Τα παραπάνω στοιχεία αποδεικνύουν ότι ο Βιτσέντζος Κορνάρος του χαράγματος της Μυρσίνης δεν ταυτίζεται με τον ποιητή του Ερωτόκριτου. Πάντως φαίνεται ότι κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας στον οικισμό του Αγίου Αντωνίου κατοικούσε οικογένεια Κορνάρων, που ίσως να ήταν παρακλάδι της ευρύτερης οικογένειας των Κορνάρων, που ζούσαν σε διάφορα χωριά της επαρχίας Σητείας.

Σύμφωνα με το Ν. Γαρεφαλάκη ανάμεσα στα έτη 1920-1953 ο ναός ανοικοδομήθηκε από κατοίκους της Μυρσίνης με υλικό από τα γύρω κτίσματα που κατεδαφίστηκαν για αυτό το σκοπό.

Τέλος, κατά την ίδια πηγή, ο οικισμός του Αγ. Αντωνίου, ο οποίος περιλάμβανε σπίτια, φούρνους, φάμπρικα, πηγές και νεκροταφείο εγκαταλείφθηκε από τους μωαμεθανούς κατοίκους του μετά την Επανάσταση του 1897.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

• Γαρεφαλάκη, Ν. Θ., Μυρσίνη, Ιστορικά - Λαογραφικά, εκδ. Προοδευτικού Συλλόγου Μυρσίνης, Σητεία, Αύγουστος 1992

• Παπαδάκη, Ν. Π., Σητεία, Η πατρίδα του Μύσωνα και του Κορνάρου, οδηγός για την ιστορία, αρχαιολογία, πολιτισμό της, Β΄ έκδοση, εκδ. Δήμου Σητείας, 1989

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΜΥΡΣΙΝΗΣ

ΙΟΥΛΙΟΣ 2009